De mensen staren naar me. Doen ze dat lang aan een stuk, dan krijgen ze een stijve nek. Want ik ben groot. Hoog vooral. Wel vier meter. Mijn lengte is altijd een dingetje. Net als bij basketbalspelers.

De mensen staren naar me met open mond. Ook hebben ze knikkende knieën. Dat zie ik niet, maar dat wéét ik. Want mensen zijn onder de indruk van me. Ze vinden het spannend om me te zien. Want nooit eerder zagen ze een giraf. En dat is wat ik ben: een giraf. Mijn naam is Zarafa en ik ben de eerste giraf in Frankrijk. Het is het jaar 1827 en ik ben een geschenk van de pasja van Egypte voor de koning van Frankrijk. Ik zal er twee jaar over doen om van in de savanne tot bij de koning in Parijs te geraken. Dat doe ik met een regenjas en op maat gemaakte laarsjes aan.