Koko zit altijd op Baba’s rug, want daar is het veilig en vertrouwd. Hij eet op Baba’s rug, hij speelt er en hij plast er zelfs. Het liefst komt Koko er nooit van af. Tot hij op een dag ergens anders naartoe wil dan Baba... Dit liefdevolle verhaal over het durven zetten van de eerste stappen alleen (en dan snel weer terug naar waar het veilig is), tovert elke keer opnieuw een glimlach op de lippen.